Iedereen is druk. Drukker dan ooit. Weet u het nog, het baanbrekende artikel ‘Alleen sukkels hebben het druk’? Nee hoor, was het maar zo. Het lijkt nu bijna of je een sukkel bent als je het niet druk hebt. We merken het: geen tijd meer voor een training, geen tijd om even een praatje te maken, geen tijd om aan iemand te vragen hoe het echt met hem gaat. De versnelling die de maatschappij als gevolg van het verder accepteren van digitale mogelijkheden, heeft doorgemaakt, raakt ons allemaal.
Maar veel erger: we gaan ons ook schuldig voelen als we verlangzamen. Voor een meeting van een uur twee uur onderweg zijn, voelt niet goed. We zijn werkverslaafd geraakt – het lijkt wel of het Calvinistische juk ons allen treft. We zijn terechtgekomen in een oneindige productiemodus van teamsvergaderingen, mailen, opvolgen en reageren. We nemen niet meer de tijd om te herstellen, te bedenken wat echt belangrijk is. Bij Lifeguard zien we het overal om ons heen – mensen zijn moe, doodmoe. Een vakantie is nauwelijks meer voldoende om te herstellen.
Ondertussen komen we om in de vele pleisters om onze (mentale) gezondheid een beetje op te lappen: overal kan je (snel!) met coaches en psychologen praten, mindfulness cursussen doen, beweegklasjes of ontspanningsoefeningen doen, ommetjes maken, fitpunten verzamelen. Begrijp me niet verkeerd – helaas is dit allemaal broodnodig en zijn er veel goede aanbieders. Maar we weten uit onderzoek dat dat alleen niet voldoende is. We moeten daarnaast kijken naar de organisatie van het werk. En dat is meer dan wat richtlijnen voor hybride werken uitzetten.
Nu is de tijd rijp om eens goed te kijken hoe je je werk samen hebt georganiseerd. Hoe zit het met je professionele autonomie – vertrouwen werkte goed in de pandemie – hoe zorgen we dat we die behouden? Is er voldoende rol-en taakduidelijkheid? Hoe zit het met de hoeveelheid werk? Maken we wel dingen af en besluiten we ook om zaken niet te doen? Hoe zit het met de jongere generatie? Nemen we tijd om creatief te zijn, de verbinding te zoeken en ons gezamenlijk op te laden? Hoe zinvol vinden medewerkers het werk dat ze doen?
Als je nu niets doet als organisatie, gaat het talent je tent verlaten. Het verloop is hoger dan ooit, in de zorg, onderwijs, ICT en bij de politie hebben we mensen tekort. Andere sectoren volgen. En dat probleem wordt alleen maar groter.
Wij zijn in het verleden veel ingeschakeld als Lifeguard om de persoonlijke vitaliteit van medewerkers te versterken. Dat doen we nog steeds graag. Maar sinds vijf jaar kijken we ook naar teamdynamiek, leiderschap en de cultuur in een organisatie. Want als we dat niet meepakken, word je geen vitale organisatie en houd je niet de mensen binnen die je het liefst wil behouden. Laat staan dat je nieuw talent kunt aantrekken.
Lifeguard heeft de pandemie gebruikt om keuzes te maken. We gaan geen eenmalige trainingen geven, we willen niet enkel meer als oplapmiddel gebruikt worden. We gaan echt helpen, of niet. We gaan er voor zorgen dat jij als organisatie de juiste middelen inzet, zodat je daadwerkelijk impact maakt op je verloop en verzuim. Wij helpen teams om aantoonbaar beter samen te werken, met meer werkplezier, omdat we weten op welke knoppen we moeten drukken. We zullen blijven werken aan vitale leiders die een veilige werkomgeving scheppen en signalen van stress adequaat kunnen oppakken. En natuurlijk zullen we ons blijven inzetten om de weerbaarheid en veerkracht van individuen te vergroten. We willen weten hoe het écht met je gaat. Als individu, leider, team en organisatie.
P.S. Ik nodig je van harte uit om onze nieuwe whitepaper ‘Reset. Reconnect. Recharge. Versterk je mensen en je organisatie. Juist nu.’ te downloaden:
Reset. Reconnect. Recharge.
Stuur download link naar:
